Elly Ameling

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elly Ameling
Ilustracja
Elly Ameling, 1983
Imię i nazwisko

Elisabeth Sara Ameling

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1933
Rotterdam

Pochodzenie

holenderskie

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Rycerz Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Kawaler Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
Multimedia w Wikimedia Commons

Elly Ameling, właśc. Elisabeth Sara Ameling[1] (ur. 8 lutego 1933 w Rotterdamie[2]) – holenderska śpiewaczka, sopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Rotterdamie i Hadze[1], a także w Pradze i Wiedniu[3]. Następnie kontynuowała studia w Paryżu u Pierre’a Bernaca[1][3]. Zwyciężyła w konkursach wokalnych w ’s-Hertogenbosch (1956) i Genewie (1958)[1][3]. W 1959 roku wzięła udział w prawykonaniu oratorium Le mystère de la Nativité Franka Martina pod batutą Ernesta Ansermeta[2][3]. W 1960 roku na festiwalu w Salzburgu zaśpiewała partię sopranu w IV Symfonii Gustava Mahlera pod batutą Rafaela Kubelíka[3]. W 1961 roku w Amsterdamie dała swój pierwszy recital[1][3]. W 1966 roku debiutowała w Londynie, a w 1968 roku w Nowym Jorku[1][2][3]. Jako śpiewaczka operowa debiutowała w 1973 roku w Amsterdamie rolą Ilii w Idomeneuszu, królu Krety W.A. Mozarta[1]. W 1995 roku przeszła na emeryturę[1].

Prezentowała rozległy i różnorodny repertuar, zasłynęła zwłaszcza jako wykonawczyni utworów J.S. Bacha oraz partii sopranowych z oper W.A. Mozarta[3]. Wykonywała też repertuar pieśniowy i kantatowy[3]. Nagrywała płyty dla wytwórni Decca, Deutsche Grammophon, EMI, Philips Records, Hyperion Records, Harmonia Mundi[3]. Ufundowała nagrodę swojego imienia dla młodych śpiewaków występujących w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w ’s-Hertogenbosch[1][3].

Odznaczona została krzyżem kawalerskim Orderu Oranje-Nassau (1971)[1] oraz krzyżem kawalerskim Orderu Lwa Niderlandzkiego (2008)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 68–69. ISBN 0-02-865526-5.
  2. ↑ a b c The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 12. ISBN 978-0-19-533765-5.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 10. ISBN 978-83-224-0492-8.
  4. ↑ Kasper Jansen: Hier zingt een gelukkig mens: Elly Ameling. nrc.nl, 2008-03-05. [dostęp 2021-03-23]. (niderl.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elly_Ameling&oldid=70300383”